พิธีปัสกาหรือเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อ

    พิธีปัสกาหรือเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อ คำว่าปัสกาในภาษาฮีบรูแปลว่า "ผ่านเว้น"
  เป็นการระลึกถึงวันที่ประเจ้าทรงปลดปล่อยชนชาติอิสราเอลจากการเป็นทาสในประเทศอียิปต์ โดยพระองค์ทรงทำให้เกิดภัยพิบัติ 10 อย่าง ดังที่มีเขียนไว้ในข้อพระคัมภีร์ดังนี้

  ภัยพิบัติจากโลหิต (อพยพ 7:17-19)

17 พระเจ้าตรัสังนี้ว่า ท่านจะทราบว่า เราคือพระเจ้าโดยอาศัยการกระทำดังนี้ เราจะเอาไม้เท้าที่ถือไว้นั้นฟาดลงน้ำลงในแม่น้ำไนล์ น้ำนั้นจะกลายเป็นโลหิต
18 ปลาซึ่งอยู่ในแม่น้ำไนล์จะตายและแม่น้ำจะเหม็น จนชาวอียิปต์ดื่มน้ำในแม่น้ำไนล์ไม่ได้
19 พระเจ้าตรัสสั่งโมเสสอีกว่า จงบอกอาโรนว่า เอาไม้เท้าของท่านชี้ไปเหนือน้ำแห่งอียิปต์ คือเหนือแม่น้ำลำคลอง บึง และสระทั้งหมดของเขา น้ำจะกลายเป็นโลหิต จะมีแต่โลหิตตลอดอียิปต์ ทั้งที่อยู่ในภาชนะไม้หรือภาชนะหิน

  ภัยพิบัติจากกบ (อพยพ 8:1-4)

1 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า ไปหาฟาโรห์บอกว่า พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงปล่อยประชากรของเราไปนมัสการเรา
2 ถ้าไม่ยอม เราจะให้ฝูงกบขึ้นมารังควานทั่วเขตแดนของท่าน
3 ฝูงกบจะเต็มไปทั้งแม่น้ำไนล์ จะขึ้นมาอยู่ในวัง ในห้องบรรทม และบนแท่นบรรทมของท่าน ในเรือนข้าราชการ ตามตัวพลเมือง ในเตาปิ้งขนมปัง และในอ่างขยำแป้งของท่านด้วย
4 ฝูงกบนั้นจะขึ้นมาที่ตัวฟาโรห์ ที่ตัวพลเมืองและที่ตัวข้าราชการทั้งปวงของท่าน

  ภัยพิบัติจากริ้น (อพยพ 8:16-17)

16 พระเจ้าจึงตรัสกับโมเสสว่า บอกอาโรนว่า เอาไม้เท้าตีฝุ่นดินให้กลายเป็นริ้นทั่วประเทศอียิปห์
17 เขาทั้งสองก็กระทำตาม อาโรนเหยียดมือออกยกไม้เท้าตีฝุ่นดิน ก็มีริ้นมาตอมมนุษย์และสัตว์ ฝุ่นดินทั้งหมดกลายเป็นริ้นทั่วประเทศอียิปต์

   ภัยพิบัติจากเหลือบ (อพยพ 8:21)

 21 ถ้าแม้ไม่ปล่อยประชากรของเราไป เราจะใช้ให้ฝูงเหลือบมาตอมกายของเจ้า ตอมข้าราชการและพลเมืองของเจ้าด้วย ฝูงเหลือบจะเข้าไปในราชสำนัก ในบ้านเรือนของชาวอียิปต์ พื้นดินที่เขาอยู่นั้นจะเต็มไปด้วยฝูงเหลือบ

   ภัยพิบัติที่้เกิดกับฝูงสัตว์ (อพยพ 9:3-4)

 3 หัตถ์ของพระเจ้าจะทำให้ฝูงสัตว์ในทุ่งนา ฝูงม้า ฝูงลา ฝูงอูฐ ฝูงโค และฝูงแพะแกะ เป็นโรคระบาดร้ายแรงขึ้น
 4 แต่พระองค์จะทรงกระทำกับฝูงสัตว์ของชนชาติอิสราเอลต่างกับฝูงสัตว์ของชาวอียิปต์ สัตว์ของอิสราเอลจะไม่ตายเลย

   ภัยพิบัติจากฝี (อพยพ 9:8-9)

 8 พระเจ้าตรัสแก่โมเสสและอาโรนว่า เจ้าจงกำเขม่าจากเตาให้เต็มกำมือ แล้วให้โมเสสซัดขึ้นไปในอากาศต่อหน้าฟาโรห์
 9 เขม่านั้นจะกลายเป็นฝุ่นปลิวไปทั่วแผ่นดินอียิปต์ ทำให้เกิดฝีแตกลามทั้งตัวคนและสัตว์ทั่วแผ่นดินอียิปต์

   ภัยพิบัติจากลูกเห็บ (อพยพ 9:18-24)

 18 ดูนะพรุ่งนี้ประมาณเวลานี้เราจะให้ลูกเห็บตกลงมาอย่างหนัก อย่างที่ไม่เคยมีในอียิปต์ ตั้งแต่เริ่มสร้างบ้านเรือนมาจนบัดนี้
 19 เหตุฉนั้น จงให้ต้อนฝูงสัตว์ และบรรดาผู้ที่อยู่ในทุ่งนาให้เข้าที่กำบัง เพราะคนทุกคน และสัตว์ทุกตัวในทุ่งนาที่มิได้เข้ามาอยู่ในบ้าน จะถูกลูกเห็บตายหมด
 20 บรรดาข้าราชการของฟาโรห์ที่เกรงกลัวพระดำรัสของพระเจ้า ก็ให้ทาสและสัตว์ของตนกลับเข้าบ้าน
 21 แต่ผู้ที่ไม่สนใจพระดำรัสของพระเจ้าก็ยังคงปล่อยให้ทาสและสัตว์ของตนอยู่ในทุ่งนา
 22 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า จงชูมือขึ้นยังท้องฟ้า เพื่อลูกเห็บจะได้ตกลงมาทั่วแผ่นดินอียิปต์  บนมนุษย์ บนสัตว์ และบนผักหญ้าทุกอย่างซึ่งอยู่ในทุ่งนาทั่วแผ่นดินอียิปต์
 23 โมเสสก็ชูไม้เท้าขึ้นยังท้องฟ้า แล้วพระเจ้าทรงบันดาลให้มีเสียงฟ้าีร้อง มีลูกเห็บและไฟตกลงมาทั่วแผ่นดิน
 24 มีลูกเห็บกับไฟแลบ ลูกเห็บตกหนักยิ่งนักอย่างที่ไม่เคยมีในแผ่นดินอียิปต์ ตั้งแต่เริ่มตั้งเป็นชาติมา

  ภัยพิบัติจากฝูงตั๊กแตน (อพยพ 10:4-6)

 4 ถ้าเจ้าไม่ยอมปล่อยประชากรของเราไป พรุ่งนี้เราจะให้ตั๊กแตนเข้ามาในเขตแดนของเจ้า
 5 ฝูงตั๊กแตนนั้นจะมาลงเต็มไปหมดจนแลไม่เห็นพื้นดิน และสิ่งที่เหลือจากลูกเห็บทำลาย มันจะกิน และต้นไม้ทุกต้นซึ่งงอกขึ้นให้เจ้าในทุ่งนานั้น มันจะกินเสียหมด
 6 มันจะเข้าไปในราชสำนัก ในบ้านเรือนของข้าราชการ และในบ้านเรือนของชาวอียิปต์จนเต็มหมด อย่างที่บิดาและปู่ทวด ตั้งแต่เกิดมาจนทุกวันนี้ ไม่เคยเห็นเช่นนี้เลย แล้วโมเสสก็ออกไปจากวังฟาโรห์

   ภัยพิบัติจากความมืด (อพยพ 10:21-22)

 21 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า จงชูมือของเจ้าขึ้นสู่ท้องฟ้า เพื่อจะให้มีความมืดทั่วแฝ่นดินอียิปต์ เป็ความมืดจนจับคลำได้
 22 โมเสสจึงชูมือขึ้นเหนือท้องฟ้า แล้วก็เกิดมีความมืดทึบทั่วไป ในแผ่นดินอียิปต์ตลอดสามวัน

   พยากรณ์เรื่องมรณกรรมของลูกหัวปี (อพยพ 11:4-6)

 4 โมเสสประกาศว่า พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เวลาประมาณเที่ยงคืน เราจะออกไปท่ามกลางอียิปต์
 5 และพวกลูกหัวปีทั้งหมดในแผ่นดินอียิปต์ ตั้งแต่ราชบุตรหัวปีของฟาโรห์ ผู้ประทับบนพระที่นั่ง จนถึงบุตรหัวปีของทาสหญิง ซึ่งโม้แป้ง ทั้งลูกหัวปีของสัตว์เดียรัจฉานด้วยจะต้องตาย
 6 แล้วจะมีการพิลาปร้องไห้ทั่วแผ่นดินอียิปต์อย่างที่ไม่เคยมีมาแต่ก่อนและต่อไปภายหน้าก็จะไม่มีอีกเลย

    ดังนั้นแล้วพระเจ้าจึงตรัสกับโมเสสและอาโรนถึงพิธีปัสกาเพื่อให้บ้านไหนที่ทำตามนั้นจะไม่เป็นอันตราย ดังที่มีเขียนไว้ในข้อพระคัมภีร์ดังนี้

   (อพยพ 12:3-7)

 3 จงสั่งชุมนุมคนอิสราเอลว่า ในวันที่สิบเดือนนี้ ให้ผู้ชายทุกคนเตรียมลูกแกะครอบครัวละตัว ตามตระกูลของตน

 4 ถ้าครอบครัวใดมีคนน้อยกินลูกแกะตัวหนึ่งไม่หมด ก็ให้รวมกับเพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้เคียงกันเตรียมลูกแกะตัวหนึ่งตามจำนวนคนตามที่เขาจะกินได้กี่มากน้อย ให้นับจำนวนคนที่จะกินลูกแกะนั้น
 5 ลูกแกะของเจ้าต้องปราศจากตำหนิเป็นตัวผู้อายุไม่เกินหนึ่งขวบ เจ้าจงเอามาจากฝูงแกะ หรือฝูงแพะ
 6 จงเก็บไว้ให้ดีถึงวันที่สิบสี่เดือนนี้ แล้วในเย็นวันนั้น ให้ที่ประชุมของคนอิสราเอลทั้งหมดฆ่าลูกแกะของเขา

 7 แล้วเอาเลือดทาที่ไม้วงกบประตูทั้งสองข้าง และไม้ข้างบน ณ เรือนที่เขาเลี้ยงกันนั้นด้วย

   แล้วพระเจ้าก็ได้ทำกำหนดให้วันนั้นกลายเป็นวันที่ระลึกถึงพระเจ้า 
ดังที่มีเขียนไว้ในข้อพระคัมภีร์ดังนี้ 

   (อพยพ 12:14)

 14 วันนี้จะเป็นวันระลึกสำหรับเจ้า ให้เจ้าทั้งหลายถือไว้เป็นเทศกาลแด่พระเจ้าชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า เจ้าจงฉลองเทศกาลนี้และถือเป็นกฎถาวร

   จากนั้นพระเจ้าก็ทรงตรัสให้เป็นวันกินขนมปังไร้เชื้อด้วย ดังที่มีเขียนไว้ในข้อพระคัมภีร์ดังนี้

  (อพยพ 12:15-18) 
  
 15 เจ้าทั้งหลายจงกินขนมปังไร้เชื้อให้ครบเจ็ดวัน วันแรกจงชำระบ้านเจ้าให้ปราศจากเชื้อ ถ้าผู้ใดขืนกินขนมปังที่มีเชื้อตั้งแต่วันแรกจนถึงวันที่เจ็ด จะต้องอเปหิผู้นั้นเสียจากอิสราเอล
 16 ในวันแรกนั้นให้มีการประชุมบริสุทธิ์ วันที่เจ็ดก็ให้มีการประชุมบริสุทธิ์ ในวันนั้นอย่าให้ผู้ใดทำงานเลย เว้นไว้แต่การจัดเตรียมอาหารสำหรับรับประทาน
 17 เจ้าทั้งหลายจงถือพิธีเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อ เพราะในวันนั้น เราได้นำพลโยธาของเจ้าทั้งหลายออกไปขากแผ่นดินอียิปต์ เหตุฉะนี้ เจ้าจงฉลองวันนี้ และถือเป็นกฎถาวะชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า
 18 ในตอนเย็นวันที่สิบสี่เดือนแรก เจ้าทั้งหลายจงกินขนมปังไร้เชื้อจนถึงเวลาเย็นวันที่ยี่สิบเอ็ดของเดือนนั้น

   และนี่ก็คือเรื่องราวและที่มาของพิธีปัสกาหรือเทศกาลกาลกินขนมปังไร้เชื้อ